Week 1 Ghana
Door: Manon Pijnenburg
Blijf op de hoogte en volg Manon
12 September 2014 | Ghana, Golokuati
Lieve allemaal,
Hier mijn eerste berichtje vanuit Golokuati (een klein dorpje in het oosten van Ghana). We hebben een goede reis gehad! Ondanks dat het 7 uur vliegen was vloog de vlucht voorbij. Vervolgens op het vliegveld een paar Ghanezen van ons af moeten slaan omdat iedereen mij wilde helpen en mijn koffer wilde dragen. Ja doei! Dacht het niet, ik kan zelf mijn eigen koffers wel dragen. Vriendelijk maar dwingend de Ghanezen weggejaagd en toen ze om geld vroegen maar doen of je het allemaal niet snapt. En gek genoeg, het werkt! Die avond hebben we in een heel knus hotelletje geslapen. Het was een klein kamertje en een nog kleinere badkamer. De coaches noemde het de badkluis, zo klein. Toch heerlijk geslapen. Dinsdag dan eindelijk vertrokken naar Golokuati. Het was een interessante rit: apen langs de weg die de appels uit je hand keken, mensen op straat en gaten in de weg waar je bang van wordt. Of ja bang, misselijk in ieder geval. De wegen zijn hier zo’n drama dat ik ervan verzekerd ben dat ik bij terugkomst van mijn reisziekte af ben.
Gelukkig waren we net voor het donker thuis (18:00 uur, het is hier 2 uur vroeger als Nederland) want de elektriciteit deed het niet. Die avond het huis met een zaklamp en kaarsjes leren kennen. De volgende ochtend deed de elektriciteit het helaas nog steeds niet en toen ik wilde gaan douchen bleek het water ook op te zijn. Resultaat: ondersteboven met mijn kop in een emmer gehangen om mijn haren te wassen en 5 ice bucket challenges (speciaal voor jullie Dewi en Axel) later was ik creatief gedoucht. Maar ondanks de dingen die tegen zitten kan ik er (nog steeds) erg om lachen en we worden met de dag creatiever. Wil je een tafel opmeten om te kijken of hij in je kamer past als zooi tafel? Ga erop liggen en je bent zelf de meetlint. De tafel was dus een keer mij en evi’s hand. Na het meten bleek de tafel niet uit de kamer te kunnen. Tsjah, jammer!
Maar al met al: wat heb ik het hier naar mijn zin! De mensen zijn ongelofelijk gastvrij en lief en het land is echt prachtig! We wonen op een compound (dat lijkt op een kleine kinderboerderij (geiten, kippen, hanen, salamanders, kuikens, bokjes) met wat huisjes er tussen) en ons kent ons. De kinderen zijn ongelofelijk lief, behulpzaam en hebben ontzettend knappe koppies! Ik wil ze allemaal meenemen! Gisteren stond ik met wat kinderen te voetballen tot er plots een kindje in mijn (blanke) hand kwam knijpen en aaien. Toen hij daarmee klaar was liep hij met een betrapt, maar ook niet-begrijpend gezicht weg. We worden als blanken nog wel veel aangekeken en nageroepen. Ze roepen dan Javu (javoe) wat blanke betekend.
Zojuist heeft ons buurjongetje ons geleerd om een emmer water op je hoofd te dragen. Wat leuk zeg! Maar zwaar, echt een workout! Gisteren heb ik ook al hardgelopen. Ik kom nog fitter terug dan ik ging, en dat na de ladies run van zondag.
Gisteren zijn we naar Kpando gegaan, de plaats waar we stage gaan lopen. Ten minste dat was het plan. We stonden om 10 uur klaar en om kwart voor 11 kwam onze Ghanese begeleidster rustig aanlopen. Schijnt normaal te zijn hier (geduld heb ik bij terugkomst ook wel denk ik…). In het ziekenhuis bleek dat er vanalles mis was en dat ze niet wisten van onze komst. Dat betekend: extra dagen vrij tot het geregeld is. Vervelend (haha echt niet!). Gisteren hadden we dus onze eerste grote schoonmaak (ja mam, ik kan het echt!). Vandaag een dagje ontspannen en morgen een bergtocht maken naar de watervallen: Mount Afadjato. Ben erg benieuwd en heb zin in onze eerste echte dagje op stap.
Jullie horen nog van me!
Ik heb een Ghanees nummer gekregen dus als jullie me willen bereiken: mij of mama even een mailtje sturen dan komt het goed!
Dikke Ghanese kus,
Manon
Hier mijn eerste berichtje vanuit Golokuati (een klein dorpje in het oosten van Ghana). We hebben een goede reis gehad! Ondanks dat het 7 uur vliegen was vloog de vlucht voorbij. Vervolgens op het vliegveld een paar Ghanezen van ons af moeten slaan omdat iedereen mij wilde helpen en mijn koffer wilde dragen. Ja doei! Dacht het niet, ik kan zelf mijn eigen koffers wel dragen. Vriendelijk maar dwingend de Ghanezen weggejaagd en toen ze om geld vroegen maar doen of je het allemaal niet snapt. En gek genoeg, het werkt! Die avond hebben we in een heel knus hotelletje geslapen. Het was een klein kamertje en een nog kleinere badkamer. De coaches noemde het de badkluis, zo klein. Toch heerlijk geslapen. Dinsdag dan eindelijk vertrokken naar Golokuati. Het was een interessante rit: apen langs de weg die de appels uit je hand keken, mensen op straat en gaten in de weg waar je bang van wordt. Of ja bang, misselijk in ieder geval. De wegen zijn hier zo’n drama dat ik ervan verzekerd ben dat ik bij terugkomst van mijn reisziekte af ben.
Gelukkig waren we net voor het donker thuis (18:00 uur, het is hier 2 uur vroeger als Nederland) want de elektriciteit deed het niet. Die avond het huis met een zaklamp en kaarsjes leren kennen. De volgende ochtend deed de elektriciteit het helaas nog steeds niet en toen ik wilde gaan douchen bleek het water ook op te zijn. Resultaat: ondersteboven met mijn kop in een emmer gehangen om mijn haren te wassen en 5 ice bucket challenges (speciaal voor jullie Dewi en Axel) later was ik creatief gedoucht. Maar ondanks de dingen die tegen zitten kan ik er (nog steeds) erg om lachen en we worden met de dag creatiever. Wil je een tafel opmeten om te kijken of hij in je kamer past als zooi tafel? Ga erop liggen en je bent zelf de meetlint. De tafel was dus een keer mij en evi’s hand. Na het meten bleek de tafel niet uit de kamer te kunnen. Tsjah, jammer!
Maar al met al: wat heb ik het hier naar mijn zin! De mensen zijn ongelofelijk gastvrij en lief en het land is echt prachtig! We wonen op een compound (dat lijkt op een kleine kinderboerderij (geiten, kippen, hanen, salamanders, kuikens, bokjes) met wat huisjes er tussen) en ons kent ons. De kinderen zijn ongelofelijk lief, behulpzaam en hebben ontzettend knappe koppies! Ik wil ze allemaal meenemen! Gisteren stond ik met wat kinderen te voetballen tot er plots een kindje in mijn (blanke) hand kwam knijpen en aaien. Toen hij daarmee klaar was liep hij met een betrapt, maar ook niet-begrijpend gezicht weg. We worden als blanken nog wel veel aangekeken en nageroepen. Ze roepen dan Javu (javoe) wat blanke betekend.
Zojuist heeft ons buurjongetje ons geleerd om een emmer water op je hoofd te dragen. Wat leuk zeg! Maar zwaar, echt een workout! Gisteren heb ik ook al hardgelopen. Ik kom nog fitter terug dan ik ging, en dat na de ladies run van zondag.
Gisteren zijn we naar Kpando gegaan, de plaats waar we stage gaan lopen. Ten minste dat was het plan. We stonden om 10 uur klaar en om kwart voor 11 kwam onze Ghanese begeleidster rustig aanlopen. Schijnt normaal te zijn hier (geduld heb ik bij terugkomst ook wel denk ik…). In het ziekenhuis bleek dat er vanalles mis was en dat ze niet wisten van onze komst. Dat betekend: extra dagen vrij tot het geregeld is. Vervelend (haha echt niet!). Gisteren hadden we dus onze eerste grote schoonmaak (ja mam, ik kan het echt!). Vandaag een dagje ontspannen en morgen een bergtocht maken naar de watervallen: Mount Afadjato. Ben erg benieuwd en heb zin in onze eerste echte dagje op stap.
Jullie horen nog van me!
Ik heb een Ghanees nummer gekregen dus als jullie me willen bereiken: mij of mama even een mailtje sturen dan komt het goed!
Dikke Ghanese kus,
Manon
-
12 September 2014 - 14:07
Desiree:
Nou Manon, dat klinkt echt als een doldwaas avontuur! En je vertelt het ook erg levendig, ik zie het helemaal voor me allemaal. Ik zou zeggen maak er een dagboek van en het wordt geheid een bestseller ;-) Ik kijk nu al weer uit naar je volgende belevenissen. Het zou leuk zijn als je er dan ook wat foto's bij kunt plaatsen. -
12 September 2014 - 15:50
Karin Mateijsen:
Hoi manon, klinkt goed allemaal. Ik ben nu alweer benieuwd naar je volgende verslag. Leuk om te lezen. En de volgende keer misschien een paar foto's erbij. Dan kunnen wij hier ook een beetje meegenieten. Nog veel plezier daar. -
12 September 2014 - 16:28
Carinuyt De Willigen:
hoi Manon,
Fijn dat de eerste week al goed verlopen is en dat je, je al meteen thuis voelt. houen zo en inderdaad, fotoos
x carin -
12 September 2014 - 16:28
Chantal:
Hey Manon het klinkt echt super daar!! Heel veel plezier ik ben benieuwd naar t volgende verhaal. Geniet ervan! X Chantal -
12 September 2014 - 20:01
Kimberley :
Dude, super gaaf. Al die gewoontes heb je zo over genomen in no time. Gaaf meid en nou ook nog foto's. Vooral die leuke momenten Haha. -
12 September 2014 - 20:59
Marriette:
Hoi Manon,
Leuk hoor zo'n beeldend reisverslag... ik heb geen foto's nodig.... geniet ervan daar... -
12 September 2014 - 22:30
Jeannette Koeman:
Hoi Manon, nou, je avontuur is begonnen. Ik ga je volgen op je blog, ben benieuwd naar je ervaringen daar. Geniet ervan, van het heel andere leven daar. De eenvoud en het tempo zul je vast gaan waarderen. Lieve groet, Jeannette (hospice) -
13 September 2014 - 08:00
Karin Keur:
Fijn Manon dat je het zo naar je zin hebt. Wij blijven jouw reisverslag volgen!! -
-
13 September 2014 - 09:14
Lisette:
Hey meid, wat een belevenissen al deze week. Heel fijn om te weten dat je aan het genieten bent! Enne met de kerstboodschappen komt het wel goed dit jaar, flink oefenen met het dragen op je hoofd. xxx -
14 September 2014 - 00:47
Suzy:
Hoi manon,
We lezen je verslag van je eerste week in Ghana.:-)
Mooie omgeving,en zéker ook héle lieve mensen.
Je ziet veel,en maakt veel dingen méé daar?
We zullen je verslagen blijven lezen .:-)
Veel succes daar en super van je om daar naar toe te gaan.:-)
Groetjes van ons en onze diesel...:-)suzy corne -
14 September 2014 - 08:50
Brechje Broekhoff:
Leuk om te lezen hoe je je avonturen daar beleefd en hoe het er in Ghana aan toe gaat, door de ogen van een Nederlandse meid. Lieve groetjes van ons -
14 September 2014 - 09:28
Will Van Hees:
Nou Manon, klinkt allemaal goed. Wanneer je straks weer terugkomt ben je een hele levenservaring rijker. -
14 September 2014 - 15:07
Carlo Krol:
Chill Manon fijn dat je bent aangekomen nu nog veel lol maken veel plezier en succes daar zo in Ghana -
14 September 2014 - 19:09
Amber:
Zelfs hier in Zwitserland kunnen we je geweldige reisverslag bijhouden. Fijn dat het jou zo goed gaat, geniet ervan en maak er wat leuks van.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
